piątek, 29 października 2010

Akcja Święta

Dziś na szybko, bo Gajową wirus wstrętny dopadł i ledwo na oczy widzi....nie na tyle jednak, żeby nie dłubać z nowej włóczki - boska jest, tak przepiękne kolory ma, że aż się robić chce, mimo, że Gajowa generalnie nie lubi dużych projektów, bo szybko zapał traci;) Malutka zajawka na zdjęciu, a calość niestety dopiero za 2 miesiące, bo to prezent dla jednego z podczytywaczy.


Ale tak naprawdę do wpadłam z szybką reklamą Świątecznej Akcji Sciencji - zajrzyjcie koniecznie, bo warto;)

A przy okazji planowania zakupów prezentowych zapraszam też na swoje aukcje post-srebrnogajowe - zrobiłam szaloną wyprzedaż, więc wiele rzeczy można upolować za symboliczną złotówkę (jak się wychoruję to będzie duża dorzutka;)

Jeszcze szybkie odpowiedzi na komentarze z poprzedniego posta:

Danusiu, ja generalnie nie lubię swojego imienia, więc jestem po prostu Pat;)
Penelopo, Peninio: Dziękuję za odwiedziny;)
Otto: Wykonujesz zawód moich marzeń;)  Jestem wielką pasjonatką historii i rzeczy dawnych, najchętniej zamieszkałabym w starym dworku wypełnionym antykami...może kiedyś?:)


I zmykam przed telewizor....ciekawe doświadczenie, jak się dwa lata nie oglądało;)

piątek, 22 października 2010

Raport zbiorczy...

...z działań różnych, bo jakoś nie jestem w stanie zmusić się do publikowania na bieżąco swoich dokonań...
ale za to hurtem jest bardziej różnorodnie, sprawia wrażenie, że Gajowa w szale roboczym tworzy na okrągło i takie tam;)

W kwestiach remontowych trwa 'zabawa w głupa', jak tego typu poczynania nazywał mój Dziadek. Naprawione zostało po wierzchu w sposób, który, co wiem nawet ja - techniczna idiotka - gwarantuje zalanie przy kolejnej ulewie. Ponieważ wyczerpaliśmy już wszystkie środki nacisku oprócz przemocy bezpośredniej (powstrzymuje nas wizja odsiedzenia paru lat za niewinność;P) i procesu (tu nas nic nie powstrzymuje, właśnie zbieramy dokumentację) obecnie stosujemy strajk włoski, czyli codzienne telefony do zarządcy z indagacjami, pytaniami, naciskami etc. Sprawy do przodu to nie popycha oczywiście, ale nam nieco humor poprawia;)

Ustaliliśmy, że my ze swojej strony naprawimy sufit i tyle, znowu zaleje, to może i lepiej, grubsza teczka do sądu będzie, a nie mamy już ochoty żyć jak koczownicy w jednej izbie...zatem w przyszłym tygodniu możecie oczekiwać w końcu zdjęć skończonej alkowy Potwornickiej...o ile Gajowej uda się z sesją zdjęciową wstrzelić między kolejne opady atmosferyczne;P

Ten przydługi wstęp, nie tylko ma wyjaśniać moje blogowe przestoje, ale i stanowić wprowadzenie do sesji pt. "przeróbki by Gajowa":) Na pierwszy rzut poszły drzwi, w znienawidzonym przeze mnie kolorze olchy bodajże....nie znoszę tego koloru a w nim właśnie mam wszystkie drzwi i panele w mieszkaniu. Z panelami częściowo już się uporaliśmy, wymiana drzwi nie wchodziła w rachubę, więc zastosowaliśmy wariant tańszy czyli okleinę. wyszło jak zwykle po mojemu, czyli spora liczba błędów, nieprecyzyjności i niedoróbek, ale efekt końcowy jest zadowalający...przynajmniej jak się z daleka patrzy i dopóki kot, znowu nie użyje framug w charakterze drapaka;P

a zatem :
Drzwi przed obróbką


i po (jeszcze niedokończone, pospieszyłam się ze zdjęciem;)


A skoro już o przeróbkach mowa, to teraz coś z czego jestem nieskromnie dumna;) Jakiś czas temu od cioci Nadwornego przywieźliśmy wór starych zabawek po jej córkach - typowy vintage sprzed 30 lat w stylistyce charakterystycznej dla tych czasów. Przywieźliśmy bez żadnego konkretnego zamiaru, po prostu żal bylo wyrzucić. I wśród tego dobra znalazła się lalczyna kuchenka - przerdzewiała na wskroś, powyginana i generalnie w stanie agonalnym. Postanowiłam jednak, że moze da się jeszcze ją uratować i po serii zabiegów różnych powstało takie oto dzieło, w moich ulubionych kobaltowych klimatach:

Zdjęcia przed niestety nie posiadam, bo w szale twórczym po prostu zapomniałam, więc musicie uwierzyć na słowo, że kuchenka była ruiną;)

A teraz temat pośrednio łączący się ze wstępem, ponieważ będę się chwalić pocieszajką. Pocieszajkę kupiłam sobie na osuszenie łez po użerkach z administracją i wygląda tak:



I kilka zbliżeń:

 Tkaniny z fakturami są przeznaczone na rolniczą matę do zabawy, którą mam nadzieję zdążyć uszyć Potwornickiej na święta. Flower Fairies kupione też z myślą o prezentach, ale głównie ze względu na niepohamowaną namiętność do tego wzoru, a włóczka to zgubne skutki podczytywania Szuflandii - czyli bedę mierzyć się z chustą;)

Przy okazji kryptoreklama - tkaniny kupowałam tutaj: http://www.favoritefabric.com/index.html i jestem zachwycona! Ceny, nawet wliczając wysyłkę, niższe niż u nas no i błyskawiczna realizacja zamówienia - po 8 dniach od zlożenia, tkaniny byly u mnie w domu.

A na koniec zajawka do Candy:

Na drutach widzicie melanżową mitenkę....idzie powoli, ale w dobrym kierunku, jak wyjdzie i dorobię drugą, to całość wpadnie do torby rozdawajkowej wraz z innymi rzeczami;) no ale ponieważ z czasem u mnie kiepsko, to oficjalne ogłoszenie rozdawajkowe będzie, jak zyskam pewność, że się wyrobię z czasem i mitenkami;) Jak widać na drutach jest także już początek chusty...takie moje prywatne dziwactwo, że często na jednych drutach robię dwie rzeczy naraz;)

No, to popisałam myślę, ze wystarczająco na 2-tygodniową nieobecność?;)

sobota, 9 października 2010

Bez ładu i składu

ten post dzisiejszy, ale się nazbieralo trochę;)

W związku z totalnym megawkurzeniem remontowym musiałam trochę pary upuścić pogrążając się w ponurej depresji, ale już jestem;) Remont trwa w zawieszeniu, podobno w przyszłym tygodniu mają w końcu naprawić usterkę...podobno...nie uwierzę, jak nie zobaczę, a do tego czasu nie ruszam pokoju Flo, żeby się nie denerwować...no trochę ruszyłam, poszylam abażury, pomalowałam krzesełko i takie tam, ale wszystko pokażę, jak w końcu nie będę musiała tak manewrować aparatem, żeby nie bylo dziur w suficie widać;P

Tymczasem, jako osobnik dotknięty chorobą niespokojnych rąk, nie wysiedziałam długo w bezczynności i wzięłam się za druty...a jak się wzięłam, to chciałam wszystko naraz zrobić, stąd dziś głównie projekty rozgrzebane, przewidziane do szybkiego ukończenia, acz niekoniecznie;)

sweterk z kotkiem z cudnej włóczki frotkowej upolowanej w lumpeksie:



I szaliczek do kompletu;)

 

A reszta to rozciągnieta mitenka dla dziecka...rozciągnięta, bo dziecko uparło się włozyć ją do góry nogami i ściągacz nie wytrzymał...nic, następne będą z włóczki elastycznej;P Mitenki jednak wciągnęły mnie na dobre, jak się na Waszych blogach naooglądałam, więc będę próbować wciąż i od nowa..;)

W ramach nadrabiania obowiązków matczynych po strasznie zapracowanym tygodniu, popełniłyśmy też z Flo różne rękoczyny...obie mamy mnóstwo chęci, a mało zdolności, toteż skutki są malo reprezentacyjne raczej.

Wczoraj kleiłyśmy obrazki z plasteliny i oprócz spłodzenia armii agresywnych ślimaków...agresywnych, bo dziecko latało z nimi po domu i wydawała straszliwe dźwięki atakującego lwa;)

 - powstały też takie oto dwa zwierzątka...no, kto zgadnie co to?;)


Oprócz tego matka nabyła pół dyni: zawartość przerobiona na ciasto, a korpus wydrążony i przetworzony na półlampion...Młodej się niby podobał, ale im bliżej było zmroku tym lękliwiej na niego spoglądała, aż w końcu przyszła oznajmić "mama, wyłąć, stlaśnie świeci":) A że ja uwielbiam dyniowe lampiony, to chyba w drodze kompromisu bedę go trzymać w łazience i zapalić po zaśnięciu dziecka;P Z tego też względu zdjęcia na razie nie ma;)

I na koniec kilka fantastycznych zdobyczy ze szmateksu. Jakoś tak się złożyło, że w jednym tygodniu trzy razy trafiałam na torby na robótki...nie, żeby trzy były mi potrzebne, ale są tak cudownie angielskie i staromodne, że nie mogłam przejść wobec nich obojętnie;)
Ta największa jest dosć poturbowana w środku, ale ma fantastyczny wszyty centymetr i pojemność idealną do upchnięcia wszystkich pozaczynanych rzeczy.
Ta średnia, na powyższym zdjęciu już wyładowana robótkami, z kolei jest w idealnym stanie i nadaje się w sam raz do noszenia ze sobą w gości;)

A ta trzecia...tak pomyślałam, ze się z Wami podzielę. Ale nie wypada przecież ofiarować komuś pustej torby (bo jeszcze z torbami pójdzie;), więc pomyślę nad jej napełnieniem i za dni parę wystąpi w roli oficjalnej rozdawajki.


Napisałam się dziś Kraszewski, ale przyszły tydzień też szykuje się zarobiony, więc wolę popisać na zapas, zwłaszcza, że widzę, że wiernie mnie odwiedzacie mimo mojego braku systematyczności;)


Obserwatorzy

szablon

Google translate