Szydełkowo...

...było ostatnio, bo w związku z ostatnimi wydarzeniami nie było czasu na maszynę czy inne prace wymagające bardziej zaawansowanego sprzętu. A szydełko do torebki zmieści się zawsze i świetnie się przydało do zajmowania rąk w chwilach stresu...to się chyba nazywa niecierpliwe palce (jakby dwuznacznie nie brzmiało;), ale dostaję cieżkiej nerwicy, jak muszę siedzieć bezczynnie - a w towarzystwie nie bardzo wypada książkę wyciągnąć;)

I tak niecierpliwe palce zabrały się za Granny Squares. Niebieski kocyk zaczęty ze 2 miesiace temu, po wykonaniu 4 kwadratów stwierdziłam, że nie mam cierpliwości do zrobienia kolejnych stu i szybciej będzie robić na około trybem ciągłym...nie była to zbyt rozsądna decyzja, bo kocyk, który ma z tego potencjalnie wyjść, już ma w sumie 2 metry po obwodzie a ma być niemal 2 razy większy...;P Przeznaczony jest dla któregoś z mających się latem i jesienią urodzić dzieci, ale być może zostanie wręczony dopiero na kolejne urodziny;)

Siłą rozpędu powstały kolejne kwadraciki, tym razem w kolorach wiosennych przeznaczone także na kocyk, tym razem tradycyjny z elementów...choć tak sobie myślę, że poduszka też nie byłaby zła - a znacznie mniejsza;)

I w końcu coś dla dziecka własnego...w zamyśle miał być falbaniasty kapelusz, ale mimo 3-krotnego prucia i tak wyszedł za wielki i wygląda, jakby muchomorek spadł Potwornickiej na łepek;) Dorobiłam kwiatek i wstążkę w celu opanowania nieco nadmiarów materii, bo drugiego kapelusza już stanowczo robić mi się nie chce...

(Nad muchomorkiem zawisła karząca ręka sprawiedliwości zwana matką;)

A poza tym, jeszcze przed świętami powstała kolejna wariacja na temat wianka, tym razem z kurką wg pomysłu Peninii. Kurka wyszła jakby trochę inaczej niż wskazywałby na to szablon, ale powiedzmy, że ogólnie jakieś ptactwo przypomina..

A jeszcze się pochwalę - w temacie wielkanocnym i frywolitkowym - przecudną kartką od Janoli.  Niby nie poddałam się jeszcze w kwestii frywolitek i przymierzam się zarówno do czółenka, jak i igły metodą Aty, to po wnikliwym obejrzeniu kartki Oli stwierdzam, ze to chyba za wysokie progi dla mnie;)

No i czas już najwyższy byłby wrócić do maszyny: na razie muszę uszyć welon siostrze...mam 3 metry tiulu, więc myślę, że starczy na ze 3 nieudane prototypy i welon właściwy...lepiej, żeby starczyło, bo ślub za tydzień;P A potem już nieodwołalnie rozpoczynam produkcję ochraniaczy, mat edukacyjnych itp;)