Finisz...

...remontu nastąpił w końcu! Jeszcze została wykończeniówka elementów drobnych, ale clou programu czyli regał Nadwornego stanął na swoim miejscu. Jesteśmy z niego bardzo dumni, tzn. Nadworny z wykonania, a ja z tego, że takiego zdolnego męża mam;) Zdjęcie nie oddaje w pełni boskości przedmiotu, gdyż Nadworny jak zwykle nie uprzątnął przedpola i walają się na nim przedmioty różne:

Efekt miał być jak w oksfordzkiej bibliotece, niestetyż nie wykazaliśmy się w ostatnim ćwierczwieczu zapobiegliwością i nie kupowaliśmy książek wyłącznie w skórzanych oprawach...;)

A podczas gdy Nadworny kończył swojego handmade'a, Gajowa szalała ze stopką do jedwabiu (bezczelnie ignorując fakt, że ma na środę jeszcze 30 stron do tłumaczenia), i tak oto powstało to:

Zdjęcie na modelu zdecydowanie byłoby lepsze, ale model spał ;P Zatem chciałabym tylko wyjaśnić, że spódniczka wyszła idealnie;) Tak, chwalę się, ale to pierwsza rzecz, która mi w szyciu wyszła tak jak planowałam...6 klinów ma prawie identyczną szerokość, nigdzie nie wystają nitki, no jedyne co budzi moje zastrzeżenia to aplikacja...bo kształt nie teges wyszedł trochę (kto zgadnie, co to mialo być?;), ale uznałam, że potraktuję to jako efekt zamierzony, zwłaszcza, że to moja druga w życiu aplikacja odwrócona.

W kwestii formalnej: spódniczka powstała ze starych dżinsów rozmiar 34 (nie mój niestety...) oraz zasłonki kupionej w lumpeksie - bardzo eko i oszczędnościowo, jak na czasy kryzysu przystało;)

A dziś wieczorkiem zapraszam raz jeszcze na prezentację gajowych cudności dla dzieci, tymczasem oddalając się do prac zarobkowych (a dwa kliny skrojone na kolejną spódniczkę, leżą i kuszą...;)