Ni pies, ni wydra...

...wyszła tym razem Gajowej;) O taka:

Pewnie myślicie, że to konik? Wszyscy tak myślą, a to wcale nie konik, tylko piesek;) I nie wygląda jak konik dlatego, że Gajowa szyciowa niemota, tylko celowo...bo jego pierwowzór stanowi piesek, który naprawdę tak wygląda....matka Natura różne figle płata....

A ten akurat piesek jest skrzyżowaniem jamnika (wyglądowo) ze znerwicowanym nastolatkiem (charakterologicznie). Piesek jest wkurzająco przyjacielski, a przy tym do szaleństwa znerwicowany, a nerwice rozładowuje w sposób pieskom właściwy, atakując poduszki tudzież nogi przypadkowo dorwanych ofiar...;) Mówiąc wprost: piesek mnie i wiele innych osób wkurza, więc dziwnym wydawać się może, że chciałam go uwiecznić. Ale uwieczniam go, gdyż piesek jest ukochanym pieskiem mojego dziadka, który dziś kończy 86 lat;)

Dziadek jest bardzo chory, mało co słyszy i widzi, w związku z tym wady pieska mu umykają, ale jego zalety, czyli bezprzykładne oddanie swojemu panu, docenia tak bardzo, że nawet do szpitala ze sobą zdjęcia pieska bierze... Gajowa w związku z tym postanowiła Dziadkowi pieska w formie przenośnej sprawić;)

Piesek w oryginale jest czarno-czarny, ale te kolory dla osoby słabowidzącej mi nie pasowały, więc artystycznie zwierzątko przemalowałam na kolory jasne, a wyraźne. Zeby nie było wątpliwości, że to jednak piesek, dostał obrożę ze swoim imieniem...wiszący język, to już czysta złośliwość Gajowej, odzwierciedlająca mroczną częśc charakteru pieska ;P

Całość jest wypchana poduszką....dopiero teraz dotarło do mnie, że może nie był to najlepszy pomysł, zważywszy na preferencje seksualne pieska... No nic, w najgorszym razie przerobi się poduszkę na makatkę i powiesi baaaardzo wysoko;)

A w Gaju zaraza szaleje, Potwornicka Starych zaraziła, jako jedyny zdrowy ostał się kot, ale leniuch wstrętny nie daje się zagonić do gotowania i opieki nad chorymi....